6forlife

Sprzątanie. Wydawało mi się ze jestem bałaganiarą.  Hm do momentu kiedy nie zaczęłam dorastać. Sprzątanie jest dla mnie czymś wyjątkowym, oczyszczaniem i doczyszczaniem. Sprzątam w swoim życiu nieustannie, w momentach gdy potrzebuje harmonii i spokoju oczyszczam przestrzeń wokół. Łatwiej mi myśleć, skupić się, oddać się przyjemnościom gdy widzę pustkę a właściwie miejsce na nowe. Bałagan w nastoletnim pokoju to eksponowanie swojej niezależności, widocznie dorastanie będzie mi towarzyszyć nieustannie. Niby nic takie ogarnianie biurka, podłóg, a nawet ścian ze zdjęciami. A jak wiele.  Uwielbiam piosenkę o bałaganiarce gdzie śpiewa "kochanie ja pale w pościeli". Genialne pokazanie prawdziwej Siebie. Grunt to ogarnąć wokół siebie (Laro - wybacz mi ogarnąć, to nabyte) tak aby czuć spokój, oddzielić rzeczy ważne od ważniejszych, uporządkować. Potrzebujemy spokoju i równowagi a odnoszę wrażenie że to osiągnąć jest najtrudniej.  Spotykamy na swojej drodz...

Piątkowy wieczór lub sobotni ranek - taki wpisany często w „domowy kalendarz” czas porządków. To nas coś drażni, to goście się zapowiedzieli, albo chcemy odreagować cały tydzień. Takie niby nic i zarazem czasopożeracz, do tego historia niczym syzyfowe prace nigdy się nie kończąca. Wynieść śmieci, odkurzyć, poskładać rzeczy, wstawić pralkę (i zmywarkę opcjonalnie), zetrzeć kurze.. O! Jeszcze tu paproszek! Nie jedna z nas ten proceder z chęcią przesunie na później, bo niby to brak czasu, albo bałagan nie za wielki, a najlepiej to posprzątać „główne korytarze”, bo reszta w oczy się nie rzuca. I tak się nawarstwia, narasta, aż pewnego dnia potykamy się o niewyniesione śmieci czy nie mamy czystego talerza by zrobić kanapkę. Tak niestety jest z odkładaniem na potem. Ale ten bałagan można posprzątać i to nie w pojedynkę. Można zaciągnąć do pomocy faceta, dzieci, współlokatora i razem ogarnąć ten cały bajzel. To wszystko jest   takie powierzchowne i w gruncie rzeczy bardzo banalne. S...